Kaybedilmiş Bir Şiire Ağıt

 


gözyaşlarımın içinde kaybettim seni

sonsuzluğun ve umutların arasında

bir ölünün ruhunu kaybettiği gibi

sevdanın ve korkunun arasında

 

güneşin doğuşundan umutluyken

akşamları yalnızlıkla yıkıldım

bir yolculukta kaybettim seni

bir ölünün ruhunu kaybettiği gibi

 

şimdi ise yalnızlığın sessizliğinde

bir kalem tutar, bir defter

dağılan düşüncelerim

ve yazar;

ben ne zaman seni kaybettim

kendimi kaybettim


Zafir Uyaralp         Esenler / İstanbul

16.01.23

*Bütün hakkı mahfuzdur.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

DÜELLO

"-et"

Berceste Kitaplar