Kaybedilmiş Bir Şiire Ağıt
gözyaşlarımın içinde kaybettim seni
sonsuzluğun ve umutların arasında
bir ölünün ruhunu kaybettiği gibi
sevdanın ve korkunun arasında
güneşin doğuşundan umutluyken
akşamları yalnızlıkla yıkıldım
bir yolculukta kaybettim seni
bir ölünün ruhunu kaybettiği gibi
şimdi ise yalnızlığın sessizliğinde
bir kalem tutar, bir defter
dağılan düşüncelerim
ve yazar;
ben ne zaman seni kaybettim
kendimi kaybettim
Zafir Uyaralp Esenler / İstanbul
16.01.23
*Bütün hakkı mahfuzdur.
Yorumlar
Yorum Gönder