Ahver

 



Boğuldu yüzme bilen kim varsa göz yaşında

Gülüşünle gelen bahar çiçekleri soldurdu

Siyah beyaz fotoğraflar basıldı 

Sen gözünü kırptığın zaman

Yağmurdan sonra çıkan güneş senin saçlarındı.

Çocukların gök kuşağı diye işaret ettikleri senin gözlerin.

Bundandır bütün çırpınışlara rağmen göz çukurundan çıkamayışım

Denizin mavileştiği yerde yüreğimde beliren durgunluk

Fırtınalar koparken ölümü karşılayan sükunet

Ve beli bükük yaşlı bir adam,

Rahatsız etti nazar boncuğu taşıyan kadınları.

Okyanusların kavuştuğu deniz kurudu.

Çöllere gömüldü derisi nemli balıklar. 

Sen ayrıldın bu dünyadan ama kör olan benim gözlerimdi.

o zaman anladım

Tayfası isyan eden kaptan neden rüzgara hükmedemez

Neden okunamaz gözlerin?

Yazan: İbrahim Kavas


Konya

*Tüm hakları mahfuzdur.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

DÜELLO

"-et"

Berceste Kitaplar