Ahver
Boğuldu yüzme bilen kim varsa göz yaşında
Gülüşünle gelen bahar çiçekleri soldurdu
Siyah beyaz fotoğraflar basıldı
Sen gözünü kırptığın zaman
Yağmurdan sonra çıkan güneş senin saçlarındı.
Çocukların gök kuşağı diye işaret ettikleri senin gözlerin.
Bundandır bütün çırpınışlara rağmen göz çukurundan çıkamayışım
Denizin mavileştiği yerde yüreğimde beliren durgunluk
Fırtınalar koparken ölümü karşılayan sükunet
Ve beli bükük yaşlı bir adam,
Rahatsız etti nazar boncuğu taşıyan kadınları.
Okyanusların kavuştuğu deniz kurudu.
Çöllere gömüldü derisi nemli balıklar.
Sen ayrıldın bu dünyadan ama kör olan benim gözlerimdi.
o zaman anladım
Tayfası isyan eden kaptan neden rüzgara hükmedemez
Neden okunamaz gözlerin?
Yazan: İbrahim Kavas
Konya
*Tüm hakları mahfuzdur.
Yorumlar
Yorum Gönder