Kırlangıç

Kahverengi gerdanından tanırsın kırlangıcı.

parlak tüyden elbisesi,

genç bir kız edasıyla,

Kahvenin bütün kirli tonları toplanıp,

Kanatlarından yeşillikler fışkırtarak,

en vahşi hayvanı sular bağrında.

Ürkek bakışında hoyrat tebessüm,

Gagasında hüzün kırıntılarıyla,

Uçarken nefesini tutar kırlangıç.

Çünkü bir nefeslik candır taşıdığı.

Bir can, kırılırsan ölürsün.

Kış gelince ormana,

Avcı, kırlangıcın peşine düşer.

kırlangıç ilk baharın.

sonra ateş, saçma ve tetik

Kuyruk sendeler, vurulur kırlangıç.

Ölen her kuş için ayine kalkar şamanlar.

Ateş dansı ve yerli yersiz ilahiler arasında,

ruhların garip diyarına tarifeli yolculuk.

Senkronize olur kuşun akustik ölümüne

Gagasından saçılan kırıntılar.

çıt kırıldı bacaklar üstünde,

Kırlangıçların da yürek taşıdığını,

Sadece çocuklar bilir.

İlk ağaç kırlangıçları ölür.

Sonra ebabil, sonra zümrüdü anka.

Kırlangıç öldü.

şimdi ondan kalan geriye

Hatırı sayılır bir yorgunluk

yitik bir sela.

İbrahim Enes | Karaman / 07.11.2022                                          

*Her hakkı Mahfuzdur.